De scheurkalender is voor mij een langzame klok die niet de hele tijd tikt. Hij heeft ook geen last van zomer-, of wintertijd. De scheurkalender van het “Genootschap onze taal” hangt bij ons op het toilet. Elke dag een klein feitje, een grapje of een taalfeitje.
Het was nog op de Veluwe of het kan ook iets zuidelijker geweest zijn. We waren in ieder geval nog in boomrijk gebied. Ik zit naast haar in de auto terwijl zij rijdt. Ik hang met mijn hoofd een beetje steunend tegen de gordel en zie warme kleuren voorbij flitsen.
Middelste is begonnen aan het laatste jaar middelbaar en gaat zich klaarmaken voor de examens. Hij werkt vrij vaak in een frituur en hij gaat dat dus combineren met examenvoorbereiding.
Niet dat we vroeger maar één koffer hadden voor het hele gezin maar zo voelt het wel.Ik herinner me nog de geel-blauwe Bob-de-bouwer rugzakjes of de slaapknuffel die er niet meer in paste. Dat gaf ook niets want die moest toch mee in de auto, bij hen op schoot.
Het busje schokt een beetje wanneer ik stapvoets het kerkplein oprijd. Liefste loopt ernaast en we hebben er net een flinke rit opzitten.
Bij pubers hakt het er ook wel stevig in of niet dan?
Recente reacties