Door: Marco van der Sijpt
Foto: Miek Korsmit
Niet dat we vroeger maar één koffer hadden voor het hele gezin maar zo voelt het wel.Ik herinner me nog de geel-blauwe Bob-de-bouwer rugzakjes of de slaapknuffel die er niet meer in paste. Dat gaf ook niets want die moest toch mee in de auto, bij hen op schoot.
Oudste en middelste zijn rugzakken aan het inpakken en stemmen regelmatig af over wie wat meeneemt; twee keer deo is zonde. Eén tandenborstel daarentegen is weer niet slim. Ik verbaas me over de efficiënte manier waarmee ze dit doen en laat ze hun gang gaan. Zij gaan, als corona geen roet in het eten strooit, samen met een vriend naar Rome. Als drie musketiers de stad onveilig maken en Italiaanse vrienden ontmoeten die ze kennen door schooluitwisselingen. De vader van hun reisgenoot brengt ze naar het vliegveld. Wij halen ze later weer op in Brussel. Arrivederci!
Jongste is ook aan het pakken want we vertrekken over een uur. Hij gooit van een afstand spullen op bed en vraagt hoeveel overnachtingen het ook alweer waren: zoveel nachten, zoveel onderbroeken. Zelfs bij jongens werkt dat zo.
Zijn koffer is al snel gevuld en als hij nog wat vergeten is geeft dat niks: hij gaat een week naar Zeeland bij oma logeren. Daar kun je vast tandpasta lenen. Hij propt nog een oplader in de bol staande koffer en legt een slaapknuffel bovenop want ook die gaat nog mee. Dat dan weer wel. Saluut eej.
Liefste is een paar dagen van tevoren al aan het nadenken. Zorgt dat de juiste kleren schoon zijn en voor een kadootje voor mijn nicht met een bijbehorend ansichtkaartje. Mijn nicht heeft een appartement in Amsterdam en zit zelf in het buitenland. Ik heb de sleutel en mag het gebruiken als ik wil. En of wij dat willen! Straks zitten we samen op een balkonnetje te ontbijten in het zonnetje. Verse croissantjes en een glaasje jus uit de buurtsuper en genieten (echt waar) van de stilte die daar heerst aan de achterkant van het huis. De dorpse stilte van een centrale achtertuin waar alle balkonnetjes op uit kijken. Ik kan er nu al van genieten. De pijp in Amsterdam-Zuid, here we come!
Het is heerlijk in Amsterdam met zijn tweetjes. We zwerven samen door de stad en blijven net buiten het centrum. Die oude stadswijken hebben zo’n gezellige sfeer en je wordt keer op keer verrast door de leuke winkeltjes of restaurantjes die je ontdekt midden in een woonwijk. Wij houden ervan.
‘s Avonds in bed daar genieten we van de stilte. We liggen tegen elkaar aan en luisteren naar de sporadische geluiden. Niet storend maar levendig. Niet constant maar af en toe. Ik hoor een ping-geluidje vanuit de woonkamer en besef dat mijn telefoon daar ligt. Ik besluit hem te halen en even later lig ik weer naast liefste. Ook zij is benieuwd van wie die berichtjes zijn want het waren er meerdere. Foto’s uit Italië en Zeeland. Ik zie lachende gezichten, zon en pizza. Ik zie één slaapknuffel op de achtergrond en ik besef dat dit mijn gezinskoffer is. De whatsapp-groep van het gezin. Ik geef liefste een heel dikke knuffel en val gelukkig en tevreden naast haar in slaap.
Fijne vakantie!
Recente reacties