Opgeruimd staat netjes

Met het nieuwe schooljaar in aantocht leek het mij een goed idee het huishoudelijk bewustzijn bij mijn huisgenoten eens wat te stimuleren. Want ik moet straks ook weer gewoon werken hè? Daarom had ik wat ludieke bordjes opgehangen op de kritieke locaties. Zoals daar zijn: de keuken, de trap, het toilet en de puberslaapkamers. Waar in mijn ogen nog wel wat te verbeteren viel. Humor, dacht ik. ‘Belachelijk!’ zeiden mijn bloedjes.

Om u een indruk te geven:

  • ‘Even met de stofzuiger erdoor, en mama zal niet meer mopperen hoor.’
  • ‘Wie hier de stront nog ruikt, heeft de spuitbus niet gebruikt.’
  • ‘De vaatwasser vullen jouw eer te na? Tien minuutjes werk en een blije ma!’
  • ‘Ligt dit nog steeds op de trap? Ruim het op en een beetje rap!’

En meer van dit soort uitspraken. Met grappige plaatjes erbij (vond ik zelf). 

Zoon: ‘Ik ga dus echt niet elke week mijn kamer stofzuigen hoor. Weet je wel hoeveel tijd dat kost?’ Ja lieverd, dat weet ik precies. Ik kom daar namelijk elke week minstens een uur puinruimen. En jij hoeft alleen maar even te stofzuigen. En zelfs dat vertik je. ‘Och, dat is toch zo gepiept?’ ‘Maar het is helemaal niet vies mam.’ Nee maar, hoe zou dat toch komen?

Dochter: ‘Wat doet dat bordje op de wc? Vet voor schut!’ ‘Nou, jij zit toch altijd te klagen dat het hier zo stinkt? Omdat niemand de moeite neemt even te sprayen?’ Ik wel hoor mam’ ‘En ik ook. Je moet denk ik bij papa zijn. ‘Huh, wat nu weer?’ ‘Niks hoor pap. En haal trouwens maar snel weer weg. Straks komt X hier, wat moet die wel niet denken?’ Waarschijnlijk dat ik gelijk heb?

‘Jongens, hebben jullie het gezien? Ik ga dus niet meer de hele tijd met spullen heen en weer lopen sjouwen. Alles ligt klaar op de trap en jullie nemen het zelf mee naar boven, inclusief je schone wasgoed. En trouwens nog eens iets: ‘Ik was niks meer wat niet in de wasmand ligt!’
…………. (gepaste stilte)

‘O jee, mama heeft het weer op haar heupen. ’

’Ik hoor jullie wel….’

Dochter: ‘Pap, kan jij niet even ingrijpen? We moeten opeens allemaal van alles van mama. Zo stom. Bovendien kan ik helemaal niet de vaatwasser doen op vrijdag, dan moet ik werken. Zoon: ‘Volgens mij had ik dan ook een afspraak…..’
Het zal toch zeker niet waar zijn. ’Hé vooruit, zeg jij nou ook eens wat?’

‘Wèèèèèh, jullie luisteren niet naar mij! En ik heb nog wel zo hard gewerkt aan die stomme bordjes. Wat moet ik in GODSNAAM doen om hier in huis een beetje medewerking te krijgen?!’ Zoon: ‘Je zou het gewoon netjes kunnen vragen. Dat zeg je ook altijd tegen ons. ’’Dus als ik alsjeblieft zeg, ga je dan wel stofzuigen?’ ‘Dat heb ik niet gezegd.’

O heilige Francisca, maak dat ik mijn geduld niet verlies! ‘Zei je iets mam?’ ‘Nee hoor. Ik ga wel werken. Daar zijn ze tenminste blij met mijn creatieve ideeën.’
Dochter: ‘Zeg nou eerlijk mam, die bordjes slaan toch nergens op? Wie besteedt daar nou aandacht aan? En dan die teksten, haha, hoe verzín je ze?’ ‘Dat is toevallig gewoon mijn werk hoor, teksten schrijven. Maar ik zal ze wel weghalen, ‘t helpt toch niks.’

‘Gatverdamme! Wie is er als laatste naar het toilet geweest?’ Zoon: ‘Uh, jij toch? Je ging de bordjes eraf halen, weet je nog? En toen moest je opeens heel nodig…Toch jammer hoor, het was best een goeie tekst. Maar ja, nu weten we tenminste wie het was! Dochter: ‘Ja mama, en vergeet je niet alles mee naar boven te nemen? Staat zo slordig op de trap.’