1, 2 , 3 , 4 , 5 , 6 , 7, eh…. waar was ik gebleven?

Dit stond laatst boven een artikel over het geheugen. Nou twijfel ik daar de laatste tijd nogal aan, dus ik besloot de test meteen in te vullen. Oei! ‘U heeft de maximum score: het is dat uw kont vastzit, anders vergat u die ook nog. Wij raden u aan uw brein regelmatig te trainen.’ Nou ja zeg, Iedereen vergeet wel eens wat… toch? Bijvoorbeeld zondagmorgen en je wilt nog snel een cake bakken. Dan gaat de telefoon: “Die en die is van z’n fiets gevallen, och, och wat erg toch,” tante zus en zo is helemaal in rep en roer, “o wacht even, de oven piept… ”Gedachteloos schuif je het cakeblik naar binnen en klapt de ovendeur terug dicht – “momentje hoor, ja daar ben ik weer…” Plotseling drijft een vreemde geur je neus binnen. Wie is hier eieren aan het frituren? Oh, wacht… ben je toch glad vergeten de cakemix toe te voegen! Tja, dan maar een boteromelet. Zoiets kan de beste gebeuren… maar de vergeetachtigsten het eerst. Vrouwen van rond de vijftig maken een grote kans. Ik val in die doelgroep…

Zo ging ik eens gourmetten bij vriendinnen. Het idee kwam spontaan uit de lucht vallen, dus ieder zou iets van huis meebrengen. Gewapend met een tas vol bakjes, sausjes en handige schilmesjes stapte ik naar binnen. En fietste ik na een gezellige avond weer terug naar huis. Fiets in de garage en snel naar binnen. Na een week of wat viel het mij op dat ik mijn fijne mesjes al een tijd niet meer gezien had. Ook leek het of er minder bakjes in mijn voorraadkast stonden. En waar was de mayonaise gebleven? Na nog een week miste ik ook een van mijn boodschappentassen. Ach natuurlijk, die lag vast nog bij mijn vriendin thuis! “Nee hoor, niks gevonden”, appte ze. Ik stond voor een raadsel. Ik wist toch zeker dat ik deze spullen voor het laatst bij die gourmet gezien had. “Kijk eens in je fietstas,” opperde ze. Met het schaamrood op mijn kaken toog ik naar de garage (waar ik al die tijd niet meer geweest was). Verroest! Daar stond mijn tas, inclusief bakjes, mesjes en sausjes (overigens nog heerlijk koel).

Ik ben gelukkig niet de enige. Laatst lag mijn goede vriendin X noemen te genieten op de massagetafel bij de schoonheidsspecialist. Toen die opmerkte dat ze een best wel grote moedervlek boven haar billen zag, schrok ze zich een hoedje. “Ik zal een foto maken”, zei het meisje van dienst, “dan kunt u hem zelf zien. ‘Hé wat gek, nu is hij weg!” Mijn vriendin die gelukkig nog steeds op haar buik lag, opperde dat het wellicht een pluisje van haar nieuwe broek was geweest. Maar ze wist wel beter. Ze had vlak voor de massage nog snel even ‘iets’ geloosd (als u begrijpt wat ik bedoel). Haar vermoeden werd bevestigd toen de schoonheidsspecialiste aankondigde eerst even haar handen te gaan wassen.

Mannen lijden ook aan geheugenverlies al zullen ze dat niet gauw toegeven. Vraag een man op vrijdagavond hoeveel hij gedronken heeft en het antwoord luidt bijna altijd: “stuk of 2, hmmm misschien 3, nou ja hooguit 4.” En het klopt als een bus. Alles na het 4e glas is hij namelijk vergeten. Zijn vrouw weet het echter precies en vijf jaar later weet ze het nog! Wat dat betreft hebben vrouwen een geheugen als een paard.

Het is dus maar hoe je het bekijkt: …8, 9, 10: wie niet weg is, is gezien!