Echte mannen

Net als de rest van Nederland zijn wij al een tijdje aan het klussen in huis. De voormalige schuur op de eerste verdieping is omgetoverd tot een heuse logeerkamer. Daarvoor gingen we op zoek naar een kast. Een extra grote, want er waren nog heel wat spullen overgebleven na de interne verhuizing. Maar waar haal je zo gauw een kast vandaan? Van Marktplaats!

‘Is ie niet te hoog?’ appte ik naar mijn man. ‘Nee hoor, past precies’ antwoordde hij. ‘Ook in de auto?’ vroeg ik. Tuurlijk, geen probleem.’ (Echte mannen krijgen alles in hun auto, en anders wel op het dak, weet ik uit ervaring!) ‘Hoe lang is onze auto eigenlijk?’ vroeg ik nog voor de zekerheid. ‘Och zeur toch niet zo, ik zei toch dat ie past?’

Dus wij op pad. Helaas regende het die dag pijpenstelen. ‘He wat gek, hier zou het toch ergens moeten zijn. Wat was het adres ook alweer? Dit is een heel andere straat, kijk maar.’ ‘Zal ik het anders even vragen?’ antwoordde ik. ‘Nee!’ (Echte mannen vinden altijd zelf de weg) Na drie rondjes wandelen over hetzelfde natte plein: ‘Ok, vraag het dan maar.’

We arriveren te voet bij een druk winkelcentrum, met daarboven een appartementencomplex. ‘Een flat?!’ Mijn man begint al te sputteren . ‘Dat hadden ze er wel even bij mogen zeggen. Zul je net zien dat we op de bovenste verdieping moeten zijn. En nog zo’n moderne bel ook! Als die deur nou niet vlug open gaat, rijd ik terug naar huis.’ Nu moet ik oppassen, want hij is er toe in staat.
‘Ach, het regent nu toch, laten we gewoon gaan kijken.’

‘Dag mevrouw. Tja, da’s inderdaad een flinke kast.’ ‘Zullen we hem anders hier binnen al uit elkaar halen?’ opper ik (want ik zie de bui al hangen). ‘Nee!’ klinkt het resoluut. ‘Ik zet ‘m op de steekkar en dan demonteren we hem wel beneden in de hal.’ ‘Weet je zeker dat je hem zo door de deur krijgt?’ ‘Jahaaa….’ (Echte mannen kunnen alles vervoeren, zelfs hele grote kasten op hele kleine steekwagentjes)

BAM!!!! OMG! Met een enorme klap vliegt bij het laatste bochtje richting de uitgang de kast van de kar. Rakelings langs mijn oor. Wonderbaarlijk genoeg is hij nog helemaal heel. Een kwaliteitskast dus. Dat geldt niet voor de deur waar hij tegenaan is geknald. Daar prijkt nu een gat ter grootte van een tennisbal. ‘Sorry mevrouw.’

Eenmaal buiten op de gang besluiten we het gevaarte toch maar meteen uit elkaar te schroeven. ‘Gaat dat zo wel lukken?’ vraag ik bezorgd. Maar daar komt de trukendoos van de echte man al tevoorschijn! Schroefmachine, tang, extra bitjes en twee flinke rechterknuisten. In no time is de kast uit elkaar. Nu moet hij alleen nog naar beneden.

Piiiiiiiiiiiep! ‘Wat doe je?’ ‘Ik hou de lift alvast voor je open.’ Piiiiiiiiiiep! ‘Jij blijft hier, ik haal die kast.’ ‘Ok’, zeg ik, ‘maar gaat dat wel passen?’ ‘Hoe lang is ie ook alweer?’ ‘Twee vijfendertig.’ ‘Schuin erin dan.’ Piiiiiiiiiep! ‘Mens, ga eens opzij!’ Piiiiiiiiiiiep! Piiiiiiiiiiep! Piiiiiiiiiiiiep!!!

Na veel passen en meten staan wij een half uur later eindelijk met de kast in vijf delen beneden in de hal. ‘Jij blijft hier, ik haal de auto.’ ‘Maar het is hier hartstikke druk!’ ‘Nou en?’ (Echte mannen vinden overal een parkeerplek, al moeten ze er drie straten voor omrijden) ‘Kruip jij maar achterin.’

Met vijf lange planken schuin tussen ons in rijden we terug naar huis. Ik zit klem achter de passagiersstoel en zie niks van het overige verkeer. Bij elke bocht moet ik de kast een beetje van me afduwen. Eenmaal terug in noord, trapt mijn man op het allerlaatste moment keihard op de rem. De kast schuift nu bijna door de voorruit. ‘Kijk uit!’ gil ik. ‘Ik had hem heus wel gezien hoor.’ (Echte mannen hebben altijd gelijk).

Wat ben ik blij als de kast eindelijk boven op zijn plek staat. Een vriendin komt nieuwsgierig de nieuwe logeerkamer bewonderen. ‘Dat is toch die kast van Marktplaats?’ vraagt ze met haar hoofd richting de nieuwe aanwinst. ‘Dat was zeker nog een heel gesjouw?’ ‘Welnee,’ schudt mijn man. ‘Fluitje van een cent. Als je maar de juiste spullen hebt.’

Ik knik en denk er het mijne van. Spullen zát hier! Gelukkig hebben we nu ook een kast. Daar kan straks alles in. Maar dat is vrouwenwerk vrees ik….