Omdat ik het zeg!
Ga je nou brood eten?? Ik ruim net de tafel af. Ja maar ik heb nog honger. Hoezo heb jij nog honger? Twee pannen friet en een doos frikandellen zijn er net doorheen gegaan. En meneer heeft weer honger!
‘Kan ik er wat aan doen dat ik in de groei ben? En trouwens: friet is helemaal niet gezond. Ik heb bouwstoffen nodig. Dat staat in mijn biologieboek.
Nou dat zal dan wel lukken met zo’n berg chocopasta op je brood.
‘Mam niet zo zeuren, ik eet toch goed?
Je zus net ook al, die stond hier om vijf uur nog brownies te bakken. Om vijf uur! De oven is nog warm. En overal troep! Kijk hier, het deeg plakt aan het aanrecht. Gatverdarrie!
‘Maak je niet zo druk mam.
Nou, als iedereen hier maar de hele dag gaat zitten eten, hoef ik ook niet meer te koken hè?
‘Zeg mam, zit je soms in de overgang?
Eet jij die boterham nou maar op. En ruim alles achter je kont op. Veeg trouwens meteen even het aanrecht schoon, dan kan ik hier weer vooruit. Ja ook die spullen van je zus. En nee daar gaan we niet over discussiëren. Mond dicht en eten. En als ik straks terugkom is alles hier netjes aan kant.
‘Tssss….
Zei je iets?
Pubers, ze vreten de oren van je kop en een rotzooi dat ze maken! En dan die roosters allemaal. Continu moet ik op de kalender kijken wie wanneer werkt of naar paardrijden moet. Om een of andere reden is dat altijd onder etenstijd. Vooraf eten is te vroeg en erna veel te laat. Met een beetje pech sta je drie uur in de keuken.
Dus luister maar eens goed naar jullie moeder: wij eten voortaan om zes uur! En vanaf vijf uur is de keuken van mij! Dan worden er geen koekjes meer gebakken en is het aanrecht leeg. Het kan me niet schelen of je dan net een zak chips achter je kiezen hebt of dat je barst van de honger. Om zes uur gaan we aan tafel, punt uit!
En om zeven uur is de tafel leeg en staat alles in de vaatwasser. En nu ik toch bezig ben kunnen we ook wel gelijk even de taken verdelen. Ik schrijf het meteen op: Jullie dekken om en om de tafel en ruimen ‘m af. Nee dat is niet leuk, dat snapt mama best, maar zo gaan we het wel doen.
Gewoon, omdat ik het zeg.
……
‘Mama is een beetje doorgeslagen hè? Ja wat een pesthumeur heeft dat mens. en zo labiel als een deur. Pssst, ideetje: zullen we haar morgen eens verrassen? Als ze dan thuiskomt ga jij met je boek achter de laptop zitten en dan zet ik wat borden op tafel. Gewoon voor het zicht.
Nee joh, daarna kun je weer gewoon online…
Ach jongens, dat is nou eens echt een verrassing (snif) En ik deed nog wel zo onaardig tegen jullie (snotter). Sorry hoor…
Wèèèèh, ik ben een rotmoeder!
‘Welnee mam, je hormonen zijn gewoon een beetje in de war. Staat ook in mijn biologieboek. Kom maar even zitten. Ik pak wel een bordje voor je. Boterhammetje?
Recente reacties