Heikant: een Wereldwijk

Door: Ab Kuiper
Foto’s: AFV Kontrast 

Het was een spectaculair slotweekend, zaterdag 2 en zondag 3 oktober.  Voor mij was het een wandeling door de tijd.  Tijdens deze twee dagen heb ik veel mensen gesproken en zoveel mogelijk evenementen bezocht.

Harmonie Heikant

In café Schalken aan de Pater Donderstraat kwam ik de oud slagwerker, Peter Smulders van Harmonie Heikant tegen. Zijn pauken, die hij heeft bespeelt tijdens de levensduur van deze harmonie, stonden mooi in het gelid. Het Vaandel stond op zijn statief en de kleine trom was ook aanwezig. Op de lessenaar lag een prachtig boek met veel foto’s van vroeger. Verder de verhalen. Hoe de Harmonie vanaf de brug de pastoor en kapelaan ophaalden en naar de pastorie brachten.  De marsen op straat en de processie optredens. Harmonie Heikant is gestart als drumband en is daarna gegroeid naar harmonie. De oprichting vond plaats op 10 juni 1958 en in 2013 is zij opgeheven. Oorzaak: Geen aanwas van vooral jonge leden, dus geen hoop voor de toekomst van het voortbestaan.

Autofluisteraar

Bij autobedrijf Probaat werd je heel leuk ontvangen. Ga zitten, koffie? Neem er ook iets te smikkelen bij. De aankleding was buitengewoon, je weet niet wat je ziet. Je zit zo 50 jaar terug in de tijd. Je waant je niet in een autobedrijf. Op een prachtige wijze werd je meegenomen naar de garage en op een ludieke wijze werd je de manieren bijgebracht hoe je moet omgaan met de auto. Hier legt de autofluisteraar de vinger op de zere plek, in het spanningsveld tussen de huid van de auto en het harnas van de mens. Voorgaande zin geeft precies weer hoe het spel, uitgevoerd door twee professionals, zich afspeelde in dit bedrijf. Ik mag niet vergeten de ontvangst door Frans van Blitterswijk te vermelden.  Heren, mijn complimenten. Dat dit kan in de Heikant.

De aardappeleters

Je moet alleen naar binnen. Ik onnozele, had niets in de gaten. Ik zie een gat in het plafond waar mijn hoofd in past. Plots zit ik als hoofdpersoon, als de grote aardappel in het schilderij van Van Gogh, de aardappeleters en ben ik de hoofdaardappel. Rondom mijn hoofd zitten alle personen, eveneens in de juiste kledij van die tijd, met de vork in de hand en hup wegwezen dacht ik. Heel apart en goed uitgevoerd. Hoe kom je op zo’n idee. Leuk. Uitvoering en idee waren van leden van De stijle want.

Timmerwerkplaats

Wie kent niet Jan Kennis, de Hyundai dealer van vroeger en wie kent niet zijn vader met zijn timmerwerkplaats en tevens organist in de kerk. Jan vertelde me dat zijn opa begonnen was met de timmerwerkplaats. Hij heeft nog in zijn bezit de bedrijfsregistratie van weleer. Gewoon handgeschreven boeken met daar in alle posten van het werk, de tijd eraan besteed en de bedragen. Die zijn in begin van de vorige eeuw enigszins anders dan nu. Een behoorlijk aantal uren werk leverde toen 4 gulden op. Zijn vader nam het bedrijf over en heeft de werkplaats na zijn pensionering achter gelaten met alle gereedschappen van vroeger, een monument uit het verleden. Dit was nu te zien. Dit alles was bestemd voor het stadsmuseum van Tilburg. Echter de subsidie (zeg financiering) van het stadsmuseum werd ingetrokken en nu is het de vraag: Wat gaat er met het stadsmuseum gebeuren? Om op die wijze alles van vader en opa Kennis te laten verdwijnen is geen optie. Nu is het afwachten wat de toekomst brengt.

Mannenkoor La Renaissance

In de Mariakerk gelegen aan De Schans heeft op de zaterdag om 14.30 uur La Renaissence een uitvoering gegeven.  De zang en het orgelspel waren heel mooi om naar te luisteren. Eens wat anders dan alleen maar van je honketonke. De kerk zat goed vol, een fijn publiek dat met een warm applaus voor de zang bedankte. De stilte tijdens de uitvoeringen waren een bewijs dat er volop aandacht was. De leeftijden van de zangers vielen mij op. Ik heb weinig jeugd gezien. Dus zoals zoveel verenigingen, hebt u zin om te zingen, meld u aan bij La Renaissance. Ze kunnen jongeren en ook natuurlijk ouderen, heel goed gebruiken. Wel een beetje kennis van muziek hebben en kunnen zingen is een pree. Waar kun je je aanmelden? Voor informatie: www.mannenkoor-la-renaissence.nl.

Vereeuwigd, op de foto

Op het grasveld van De Schans bij de kerk verzorgden leden van fotoclub AFV Kontrast een fotoshoot. Net als vroeger kon u zich hier laten vereeuwigen en krijgt u het resultaat thuis gestuurd. Een mooi gebaar en een doordenkertje. Ik heb de fotowand van de leden van AFV Kontrast in De Symfonie gezien en daar ben ik diep van onder de indruk. Dus u kunt prachtig werk verwachten als u op de foto bent gegaan. De fotoclub bestond in november 2020 vijftig jaar. Een halve eeuw. Elke maandagavond is er clubavond in De Symfonie van 20.00 – 22.00 uur. Lid worden? Zie voor de voorwaarden: www.afvkontrast.nl.

Orkest L`Aventure Noord

Op zondag speelde het orkest in de grote hal van wijkcentrum De Symfonie. Sinds kort mag er weer gerepeteerd worden en voor die korte tijd heeft dit jeugdorkest een heel goede uitvoering gegeven. Het was mooi en er was veel publiek. Een hartverwarmend applaus was dan ook hun beloning aan het einde van het concert. Heel goed, mijn hoedje af. Het orkest is ontstaan uit een samenwerkingsproject van basisscholen in Tilburg-Noord, Factorium en Art-Fact. Het doel van dit project was om zoveel mogelijk kinderen te laten kennismaken met muziek maken en te laten samenspelen. Dit heeft geleid tot veel mooie concerten in Tilburg tijdens festivals voor de wijk  in Tilburg-Noord, Spoorpark en Reeshof en uitdagende projecten in samenwerking met Theatercollectief EELT. Het orkest staat onder leiding van Peter-Paul van Esch. Het orkest repeteert wekelijks op donderdag van 16.15 tot 17.15 uur in de MFA De Symfonie.

‘T Wit Paardje herleeft

Ze leerden elkaar bij ‘t Wit Paardje kennen tijdens de zondagse dansavond, zes decennia geleden. Die herinnering werd op het parkeerterrein in een aangepaste hoek als voorstelling gebracht. Gedanst werd door Henk en Jo de Rooij. De regie was in handen van Iris van Rooij. Bij velen riep het leuke en ontroerende herinneringen op naar vroeger tijden. Wie kent nog Bob Smit, de zanger op zaterdag? Zo werden er veel herinneringen opgehaald. Het werd jammer gevonden dat ‘t Wit Paardje niet meer in die vorm bestaat. Een gemis voor de Heikant.

De kwestie Oppermans

Dit bedrijf zat vanaf 1953 aan het vroegere Lijnsheike en verkocht voornamelijk Oost-Europese merken als Trabant, Wartburg en Lada. Oppermans was niet alleen hiermee uitzonderlijk. Voor de aanleg van het Wagnerplein moest de garage het veld ruimen, maar eigenaar Ad Oppermans bleek een standvastige dwarsligger. Hij voerde vanaf 1968 tot 1982 strijd met de gemeente over de onteigening van zijn grond. Het was voor het eerst in de Tilburgse historie dat een particulier zich zo heftig en langdurig verzette tegen de gemeentelijke overheid. Hierbij kalkte hij zelfs de resultaten van taxatierapporten op zijn buitenmuur.  Een prachtige uitvoering van die jaren in de oppositie van Ad Oppermans werd gespeeld door Harrie Verkerk en Patrick de Kort, leden van de Steile Want. Op indringende en hun eigen wijze maakten ze duidelijk hoe destijds de verhoudingen waren met Ad en de gemeente. De heren wisten het zeer goed te brengen en ze verdienen dan ook een grote pluim op hun hoed.

Wat voor een man was Ad Oppermans? Wij, mijn buren en ik hebben samen een lada station bij hem gekocht. We komen de auto halen en wat gebeurt? Hij start niet. De accu leeg. Achterklep in de showroom open laten staan.  Ja achterklep vergeten dicht te doen. Met de auto weggereden en wat schets mijn verbazing? De achterruitverwarming werkte met de ruitenwisserknop en de achterruitwisser werkte met de verwarmingsknop. Ja, in Rusland keek men niet zo nauw en Ad zat met de brokken om alles in orde te krijgen. Desondanks, zijn service was prima. Een mooi man met prachtige verhalen.

Vertelling Dennis Hendrickx

Abt Dennis Hendrickx geeft een presentatie over het leven en werk van zijn Norbertijnen.  Het 900-jarig bestaan wordt thans gevierd. De lezing ging over het ontstaan en de geschiedenis van toen tot heden. Met vallen en opstaan. Met mee- en tegenwerking. Vanaf 1964 zijn ze aanwezig in de pastorie op De Schans.  Wat mij raakt is hun sociale betrokkenheid en openheid, de afschaffing van de pastorale hiërarchie en de initiatieven waarbij zij betrokken werden en worden. Denk aan de vorming van Wijkcentrum De Schans destijds. Ik was op een avond alleen in het wijkcentrum om voorbereidingen te treffen voor een feestavond van de carnavalsvereniging. Plots gaat de telefoon. Iemand van de hulpdienst in Den Bosch. Voordat ik hem duidelijk kon maken dat hij mij niet moest hebben dropte hij een probleem van de mogelijkheid van een persoon die driegde met zelfdoding. Daar sta je als leek. Achter elkaar naar de buren en aangeklopt. Mijnheer Manders deed open en luisterde naar mijn verhaal. Hij zuchtte en zei: Ja ik ken de dame en weet van de situatie. Ik neem het wel over van je. Zo zie je, niet alleen op papier maar met daad en raad ondersteunen ze de mens in nood.

Bent u niet geweest, dan hebt u heel wat gemist. Bent u wel geweest, ik hoop dat u net als ik het leuk, fijn en bijzonder hebt gevonden. Voorgaande heb ik bezocht en gezien. Wie dit ook georganiseerd heeft, heel mooi heel knap. Met dank aan allen en wie weet wordt er ooit nog eens zo’n weekend georganiseerd.