Sjaak staakt!
Mam! Mama? Mamáááááh!!!! Klinkt je dit bekend in de oren? Dan ben jij waarschijnlijk thuis ook de sjaak. Sinds de coronacrisis is elke structuur hier ver te zoeken, zodat eigenlijk alle huishoudelijke klusjes automatisch bij mij terecht komen: 24/7 beschikbaar en helemaal gratis. Waar vind je zo iemand?
Thuis in de keuken. Waar ik elke ochtend de boel van gisteravond bij elkaar veeg. Of in de supermarkt, waar ik na een dag werken weer eens aanschuif in de verkeerde rij. Want altijd is er wel iets op, of iemand heeft weer eens speciale wensen. Dan ben ik de sjaak.
Maar daar ga ik nu een stokje voor steken: Sjaak staakt!
‘Ga zelf maar sjouwen en zie maar dat je wat te eten krijgt’, riep ik ferm. ‘Ik ga boven lekker een boekje lezen, dus niet storen.’
Dat heb ik geweten.
Mijn dochter vindt het bijvoorbeeld reuze interessant om bananen-havermout-eiwitpoeder-pannenkoeken te bakken, mét bosbessen. Van alles een schepje en de helft ernaast. Haar broer heeft ontdekt dat je frikandellen en mexicano’s ook kunt frituren in de koekenpan. Voor elk culinair experiment pakken ze een schoon pannetje uit de kast.
‘Mam, wil jij ook een panini met kipfilet en mozzarella?’ (mijn dochter). Hup, weer een pan.
‘O wacht, K vraagt of ik zo nog even langskom. Nou, doei en eet smakelijk hè!’ Voor ik het weet, is ze de deur uit. Een plakkerig aanrecht achterlatend met een aangekoekt tosti-apparaat. ‘Hé, zijn er geen pannen meer?’ (mijn zoon). ‘Ik wilde net een broodje frikandel maken.’
Sinds mijn stakingsactie zijn niet alleen de pannen op, maar ook de schone handdoeken en de meeste kleren. Ik had namelijk besloten de badkamer eveneens te negeren, zodat je daar nu struikelt over de natte handdoeken. Overal staan teiltjes met bloesjes en shirtjes in de week. Want die mogen niet bij mijn ‘grof vuil’ in de machine. Vervolgens vergeten ze de boel uit te spoelen en op te hangen.
‘Jongens, denken jullie nog aan de was?’ Er komt geen antwoord. Wel een boel lawaai. Als ik boven uit het raam kijk, zie ik ze nog net wegrijden met een vriend in een auto zonder uitlaat. Waarschijnlijk naar de Mc Drive. Daar kan je voor vijf euro een grote portie kipnuggets halen. En een ijsje met KitKat, M&M’s en Snickers toe. Die zie je vandaag niet meer in de keuken.
In de tussentijd arriveert mijn man van zijn werk. Ik licht hem in over de staking. ‘Groot gelijk hoor schat, die gasten kunnen best zelf eens wat doen. Zal ik anders vanavond iets lekkers maken voor ons tweeën? Ik heb een recept gezien op internet. Dan ga ik nu even boodschappen doen, blijf jij maar lekker liggen.’
‘Zo, dat was nog een flinke zoektocht, maar ik heb alles hoor. En meteen maar wat nieuw ondergoed meegenomen. Alles was op. Heb je trouwens nog een paar schone pannen?’
Uiteindelijk hebben we samen heerlijk gegeten. De vieze pannetjes heb ik uiteraard niet afgewassen, maar wel alvast lekker in de week gezet. Daarna heb ik boven alle teiltjes leeg gekieperd in de wasmachine en de natte onwelriekende handdoeken erbij gestopt. Briefje erop geplakt: ‘Stand 2, 60 graden, waspoeder in middelste vakje, Groetjes Sjaak’.
Dat zal ze leren!
Recente reacties