Slaapperikelen

Soms lukt het gewoon niet: een nachtje lekker doorslapen. Omdat je bijvoorbeeld een baby in huis hebt, of een jonge hond. Of een partner die snurkt. Maar het kan ook zijn dat je met zeven dames in een huisje zit met maar vier slaapkamers. Een heel weekend lang. Dan wordt het krap. Vooral als je allemaal je eigen slaapritme hebt.

‘Oké’, riep de aanvoerder van ons team na de eerste nacht niet slapen. ‘Er wordt niet meer gepraat, gelopen, gedoucht, gepoept of gestofzuigd.’
‘Gestofzuigd?’ vroeg de aangesprokene verbaasd.
Ja, vorig jaar ging jij ’s ochtends vroeg stofzuigen. Daar werd ik dus wakker van. ‘Ja maar ik had iets geknoeid, dus ik dacht: ik ruim het meteen even op.’
Het werd een interessant ontbijt, waarbij alle slaapjes uitgebreid aan de orde kwamen.
‘Kon jij ook niet slapen?’ (Gááááp!)
‘Nee, ik slaap altijd slecht in een vreemd bed.’
‘Ik kon niet slapen van het licht.’
‘Nou ik heb geslapen als een roosje hoor.’
‘Als een roseetje zul je bedoelen.’ (Ha ha ha!)
‘Maar boven lag iemand een tractor te starten geloof ik. Goed dat die apart ligt.’
‘Jij kunt er anders ook wat van.’

Vrouwen in de overgang (zeven stuks!) hebben vaak last van slaapstoornissen. En dat is nog maar een van de ongemakken. Ik citeer: ‘Naast de welbekende opvliegers, kunnen er nog allerlei andere klachten bij de overgang horen, zoals slapeloosheid, concentratieproblemen, stemmingswisselingen en doorlekken.’

12 rollen toiletpapier, natte doekjes, inlegkruisjes, deosprays, we waren volledig voorbereid. Maar het slapen bleef lastig. Thuis maak ik dan wel eens een beker warme melk en tutter dan heerlijk terug in slaap. Maar dat durfde ik toch niet aan in zo’n huisje met peperkoeken muren. Ik zag het al voor me: ‘Piiiiep! Wat doe jij nou?’ ‘Ik maak melk warm.’ ‘Het is half vier ‘s nachts, ben jij wel helemaal lekker?’

Zelf slaap ik al jaren met oordoppen. Dat begon toen ik mijn man leerde kennen. Overdag was hij vrij stil, maar ’s nachts begon het lawaai! Met de jaren werd het erger. Het kwam zelfs zo ver dat tijdens een van onze vakanties de buren van twee veldjes verderop midden in de nacht met een zaklamp op zoek gingen. ‘Waar ligt dat varken?’ hoorde ik ze zeggen.

Gelukkig zijn er tegenwoordig goede oplossingen voor overmatig gesnurk. In het huisje waren we echter op onszelf aangewezen. Dan maar een flinke borrel erin. ‘Jáááá, en de kaarsjes aan! Zet eens een muziekje op? En is er nog iets te snaaien?’

Er was genoeg en het werd erg gezellig.

Zo gezellig dat ik vergat de wekker te zetten voor de laatste ochtend. Voor half elf moesten we het huisje opleveren, ontdaan van dekbedhoezen, lege flessen, vuil serviesgoed, kaarsvet, slingers, verf en glitters. Het restant van een creatieve avond. ‘Pakt iedereen zijn eigen pik in dames?’ Naast elkaar stonden zeven rijk versierde gipsen mannelijke geslachtsdelen op de vensterbank.

Vrouwen in de overgang hè? Ik twijfelde: moest ik die piemel wel meenemen naar huis? Ik sliep al zo slecht en wie weet werd mijn hormoonhuishouding er nog meer door verstoord. Hij moest verplicht mee. Voorzichtig rolde ik hem in bubbeltjesplastic. ‘Jij gaat even lekker slapen vriend.’

Tja, hij wel…