Dat doet de deur dicht
Zeg mam, weet jij hoe je een olifant in de koelkast krijgt?
Heel eenvoudig: deurtje open – olifant erin – deurtje dicht.
Precies: DEUR DICHT!!
Terwijl Nederland steeds vaker zucht onder het extreem warme weer, kan ik mijn geluk niet op: ik ben namelijk een echte koukleum. Maar met carnaval is het traditiegetrouw altijd ijskoud. Dus blijf ik liever binnen. Dat is echter nog geen garantie voor een beetje warmte.
Zo zat ik van de week weer eens te bibberen van de kou. Want met drie huisgenoten die het niet zo nauw nemen met het deurbeleid is het dweilen met de kraan open. Of in dit geval de deur. Mijn dochter had bedacht dat haar nieuwe auto wel eens gewassen mocht worden. Bij ons voor op de parkeerplaats. Deur open: water, zeep en spons pakken, en terug naar buiten. Deur nog steeds open…
‘Hé, het tocht hier!’ riep ik. ‘Maar dat hoorde ze al niet meer. Rillend trok ik de voordeur dicht, die vijf minuten later weer spontaan openzwaaide.
‘Ik was iets vergeten….’
‘Ja, de deur achter je dicht te doen!’
‘Haha, heel grappig mama.’
‘Zet die plank eens terug in de muur, jongens.’ Dat zei een goede vriend vroeger altijd, als onze kinderen naar boven verdwenen, het gat in de deur hardnekkig negerend. ‘Hihihi, hij zei plank-in-de-muur mama, hahaha’. Dat vonden ze zo grappig, dat ze de deur steeds opnieuw vergaten. Tot de dag van vandaag.
Net als ik weer een beetje warm begin te worden, rent er eentje van boven naar beneden, gooit alle deuren wagenwijd open en sprint zo naar buiten ‘Even wat uit de schuur pakken, ben zo terug!’ Vanuit het andere deurgat hoor ik mijn dochter roepen: ‘Deur open laten, heb geen sleutel!’
‘Hé, het is hier geen open huis!’ roep ik nu enigszins boos uit. ‘Ik verrek van de kou!’ ‘Dat komt doordat jij niet genoeg beweegt’ wist mijn zoon. ‘Als je sport, verbrand je veel meer calorieën, dus dat is zeg maar gratis warmte. En je krijgt er ook geen dikke kont van.’
‘Doe jij die deur nou maar gewoon achter jouw dunne kont dicht en zeg tegen je zus dat ze haar sleutel meeneemt. Ik stook hier niet voor de hele straat!’
‘Ben je klaar, mam? Je zit weer heel erg te overdrijven. Bovendien moeten we goed ventileren van Rutte, dus wat zeur je nou?’
‘Doe gvd die deur dicht!!!’
Het is toch ook niet te geloven! Ik zit binnen met mijn jas aan en de kachel op 23 graden, terwijl de rest maar in en uit loopt zonder zich om mij te bekommeren. Tot een huisvriend nonchalant opmerkt dat iemand in huis wellicht een beetje last heeft van al die open deuren? ‘Nee hoor, dat is mama, die heeft het altijd koud.’
Open deuren mogen dan een bron van ergernis vormen, dichte deuren zijn dat des te meer. Mijn huisgenoten hebben er namelijk een handje van om star vast te houden aan eenmaal genomen besluiten. Zo passeerden onlangs de volgende uitspraken aan de keukentafel: ‘Ik doe hier NIET aan mee. Ga dus NOOIT meer naar die school. ALTIJD hetzelfde gezeik!’
Bam, alle deuren dicht.
‘Jongens, een beetje positiever kan ook wel. De deur mag af en toe best op een kiertje.’
‘Jezus mam, jij weet ook niet wat je wilt hè?’
Triiiiiiiiing!
‘Doe eens open!’ (mijn dochter)
‘Waarom heb jij geen sleutel bij je?’
‘Je zei toch zelf dat de deur op een kier mocht? Maar toen viel hij dicht.’
Tja, tegen zoveel logica ben ik niet opgewassen.
Mensen, ik ga mezelf weer een tijdje ingraven. Met een stevig slot op de deur. Houd het veilig, Alaaf!!
Recente reacties