Penarie in februari 

Beste Noorderlingen,
Hebben jullie ook zo’n hekel aan februari? Ik vind het een rotmaand. De roes van december is nog slechts een vage herinnering en de eerste goede voornemens zijn al gesneuveld. Dus wil je graag weer een beetje orde in de tent. Maar de kalender is onverbiddelijk, het is februari. Een periode die allesbehalve normaal is. 

Je zult bijvoorbeeld maar jarig zijn op de negenentwintigste. Dan schiet je er mooi bij in. En over verjaardagen gesproken, telt u even negen maanden terug… In mei leggen alle vogeltjes een ei. Dus ook alle vreemde vogels. Met alle gevolgen van dien. U komt toch ook weleens op de kermis? En dan die opgeklopte vrolijkheid. Dat we zo massaal verkleed aan de bar of andermans partner gaan hangen. Ons doof laten toeteren door oranje-groene orkesten. Hossend en kotsend weer naar huis gaan. Vier dagen lang. Nee, februari da’s niks. En het weer werkt ook al niet mee. 

Geef mij maar april. Als het eerste groen weer uit de grond schiet. De zeikende regen plaats maakt voor een flauw maar dapper zonnetje. De vakantiekriebels weer doorbreken. De belastingteruggave in zicht is. Alle voordeuren weer opengaan. Het bankstel weer gezellig voren op de stoep staat. En de muziek weer uit de boxen schalt. De mensen weer zin krijgen in het leven en elkaar en de opmars naar mei begint. Ziet u wel? April is gewoon een betere maand. 

Om de tussentijd te overbruggen bedachten wijze mannen en vrouwen ooit de krokusvakantie. Al is er in heel februari geen krokus te zien. Wel verveelde kindertjes. Die na vier dagen carnaval wel uitgeraasd zijn en nu een beetje doelloos rondhangen. Op straat. Of internet. Of bij de opvang. Want die vijfdaagse vakantie geldt alleen voor de beroepsgroep die hem heeft uitgevonden. De rest van Tilburg mag na dinsdag, slaapdronken en wel, gewoon weer aan het werk. Tenzij je natuurlijk tot een speciale februarisoort behoort… 

We kunnen gevoeglijk concluderen dat het in februari een rommeltje is. Straten die geveegd, kindertjes die verschoond en huwelijken die gelijmd moeten worden. Zou u daar alstublieft aan willen denken voordat u zich straks in het feestgedruis stort? U van voor naar achter, van links naar rechts gaat? De krokussen de krokussen laat, en de andere bloemetjes buiten zet? De auto in de garage van de buurvrouw parkeert? En u zich op woensdagochtend realiseert dat u nog zes weken lang de rekening gepresenteerd krijgt? Veertig dagen op water en brood voor vier dagen plezier. En dat allemaal door die ene rotmaand. 

Lieve mensen, laat u niet kisten door februari. Boek een vakantie met uw lief. Of trek de gordijnen dicht en speel weer eens een ouderwets potje monopoly met de kinderen. Ga voor mijn part ganzenborden of sjoelen. Of ga buiten hout sprokkelen. En als u dat allemaal niet ziet zitten, kruip dan in bed en trek de dekens over uw hoofd. Over anderhalve maand is alles weer gewoon. Schijnt de zon weer zachtjes door de ramen. Past u weer in uw lievelingsbroek en kan iedereen normaal zijn verjaardag vieren.  

 Een ding nog. Mocht u dit allemaal overleefd hebben en voelt u het straks in mei een beetje kriebelen? Let dan goed op met wie u uw ei deelt. Februari is al gek genoeg! Dus bij twijfel niet uitbroeden! Ik zie u graag weer in april. Alaaf!