Babbelaars | editie 3 2019
Treden van egaal beton. Hier en daar een plukje onkruid. De zon schijnt overvloedig dus alles is droog.
Treden van egaal beton. Hier en daar een plukje onkruid. De zon schijnt overvloedig dus alles is droog.
De tijd van stilstaan is voorbij. Het weer beweegt weer en daar houd ik van. Ik heb het over de seizoenen. Overgangsmaanden. De serene stilte van de winter.
Ik hoor niet elke dag de kerkklok slaan van half vier. ‘s Nachts. Gelukkig.
Wat je ook doet eind december en hoe je ook in het leven staat, kerstmis roept bij iedereen gedachten op van samen te zijn. Misschien doe je met kerst niets, of ben je alleen.
We zitten al ruim in de tweede helft van het jaar besef ik met een schok. De klok is er een uur op achteruit gegaan maar het weer gek genoeg niet.
Het is stil en dat gebeurt niet vaak. Oudste zit in Berlijn. Middelste zit boven te gamen. Jongste speelt ergens buiten. Leen-dochter in Zeeland en mijn liefste bolletje in Amsterdam.
Recente reacties