Foto hier 

Ik zag je foto pas
Ik heb je beeld gevangen
zodat ik kan verlangen
naar hoe je vroeger was 

5, 4, 3, 2, 1. Gelukkig nieuwjaar allemaal! 2018 is begonnen. Sydney ligt al in bed. Het gebied rond de opera is verlaten en ligt vol met plastic bekertjes. In een dorp in Zeeland zien we een ander beeld: vijf glazen kinderchampagne. Vier glazen voor de grote mensen. Oliebollen met poedersuiker. Vuurwerk op tv. Blaffende honden. De hoofdprijs van de loterij. Bij een ander. Ook dit jaar weer.  De jaarwisseling bij een nicht thuis. Het is buiten niet zo’n groot vuurwerk maar het is er wel. Vooral van onze kinderen moet ik zeggen. Met een vuurwerkbril op, aansteeklont en gestrekte arm. Er is niets ernstigs gebeurd. Ze hebben lol gehad. Begonnen om zes uur. Om een uur klaar. Het jaar daarop. 

Wacht even, dan maak ik een foto voor jullie. Ik wil het beeld even vangen en zal beschrijven wat ik zie. Hier. Alsjeblieft. In kleur en 3D en in 4K en ultra-sharp en weet ik veel. En curved. Je kunt het beeld roteren en van alle kanten bekijken. Draai het maar eens rond en kijk maar eens rustig. We vangen de emotie van dat moment maar ook de verwachtingen voor de toekomst. Je ziet de gezelligheid die doorspiegelt in een onzekere glimlach. In de verstilling zie je ook de verwachting. De afwachting wat dit jaar brengen zal. De blijde verwachting ook wel. Je ziet het aan die glans in de ogen. Je ziet het aan de trekken om de mond. Ik vind het een mooi beeld en ik laat het hier even bij. 

Foto daar
Ik zie je foto hier
en vind je er niet op lijken
en zou dan in de toekomst
die foto op mijn nachtkastje prijken? 

Andere foto nu en je hebt er geen 4K televisie voor nodig en ook geen IMAX. Je kunt het zelf gaan bekijken in Tilburg-Noord. Opgebouwd uit kleine steentjes treft het beeld mij in mijn gezicht. Een aangespeelde voetbal komt keihard om mijn rechterwang en laat zeshoekige afdrukken achter op mijn gezicht. Een gloeiende wang. Een beeld op je bek. Je kunt er niet omheen.  Als het de intentie van de maker was om de tongen los te maken dan is dat zeker gelukt. Als je de intentie had om esthetisch mooie kunst te maken dan is het mislukt. In my opinion. Maar goed. We hebben er wel iets mee gevangen. We hebben de tijd ermee stilgezet en ook hier weten we niet wat de toekomst zal brengen. Ik vind het geen mooi beeld maar de overeenkomst zie ik zeker. 

Opgebouwd uit kleine elementen staat hier wel een stad. Een stad die ook ademt en slaapt. Die geen oliebollen lust maar wel plekbollen. Die leeft en ook rust. Die hardloopt en carnaval viert. Die vernieuwt rond het spoor en die slaapt in de kleine pleintjes. Die meandert rond een vinex-stad. Die herdgangen combineert met kerken waarvan de deuren alleen nog maar opengaan voor de makelaar die het pand komt taxeren. Die beangstigt met donkere fietstunnels. Die blij maakt met traktaties en de kleine kinderen zoet houdt. 

Als ik naar zo’n foto kijk dan houd ik er toch wel van en wil dat beeld wel even vasthouden. Je zou er een collage van moeten maken om het volledige beeld te kunnen vangen. Weet je wat? Ik ga er een mozaïek van maken. Met allemaal van die kleine steentjes en ik plaats het op een goed zichtbare plaats in Tilburg-Noord. Ik lever het eerste steentje. Doe jij het volgende? 

Door: Marco de Zeeuw
Foto: Miek Korsmit