2 sept./publieksprogramma-migratie, van diaspora tot doorwerking

Wat betekent het om je thuis te voelen — in Tilburg, in Nederland, in een wereld gevormd door koloniale geschiedenissen? En wat betekent het om ontworteld te raken, terwijl je tegelijkertijd een nieuw thuis creëert en in deze stad nieuwe wortels slaat?

Kom op dinsdag 2 september naar het programma Migratie: van diaspora tot doorwerking en praat mee!

In Themaprogramma #4 staat migratie centraal. We onderzoeken hoe de verplaatsing van mensen — vaak als gevolg van kolonisatie en dekolonisatie — sporen heeft achtergelaten in de stad én in de levens van mensen, met bijdragen van Yvette Kopijn, Audry Bron en Dorothy Blokland.

Vanuit Tilburg verkennen we migratiegeschiedenissen vanuit de ABCSSS-eilanden (Aruba, Bonaire, Curaçao, Saba, Sint-Eustatius en Sint-Maarten), Indonesië, de Molukken, Suriname en andere (ei)landen die ooit werden gekoloniseerd door Europese mogendheden. We staan stil bij de komst van verschillende gemeenschappen naar Tilburg in de twintigste eeuw, én bij hoe de koloniale erfenis vandaag de dag nog steeds doorwerkt — zowel hier in de diaspora als in de voormalige koloniën zelf.

Kennis

In een stad als Tilburg, waar uiteenlopende migratiegeschiedenissen samenkomen, dringt zich de vraag op wat we eigenlijk weten — en wat we níét weten. Terwijl inwoners van voormalige koloniën vaak veel leerden over Nederland, blijft de kennis over hun eigen geschiedenis hier opvallend beperkt. Dit wijst op een diepgewortelde ongelijkwaardigheid in kennisuitwisseling, versterkt door een eurocentrisch onderwijssysteem waarin verhalen, talen en perspectieven van elders nauwelijks een plek krijgen.

Ook de manier waarop media berichten over deze gemeenschappen laat vaak een negatief, eenzijdig beeld achter. Tegelijkertijd leeft de behoefte om juist wél ruimte te geven aan culturele expressies uit voormalige koloniën, om migratiegeschiedenissen zichtbaar te maken en ze te verankeren in de herinneringscultuur van de stad.

De koloniale en religieuze wortels van ontwikkelingssamenwerking werpen daarbij een ander licht op het bestaan ervan. En wie kijkt naar de geschiedenis van multinationals — zoals Shell — ziet hoe economische groei vaak tot stand kwam via koloniale exploitatie, met diepe gevolgen voor mens en natuur, toen én nu.